XC Overloon

XC Overloon

Jeuk, één van de meeste irriterende zaken in het leven . Zo ook bij Koen, deze had wel weer jeuk naar de motor en met het initiatief van Wilco Bruijn en Jos Arends om de XC competitie nog eens een zwieper te geven na 2021 werd de jeuk er niet beter op. Afijn Koen nam initiatief en schreef zichzelf en die oude in voor de competitie. Het startnummer 7 werd vastgelegd en de brommers stonden al klaar voordat de inschrijving compleet was. Voordeel was dat de start pas rond 15.00 was, lekker relaxed naar de locatie toe dus. Daar aangekomen even aangemeld en wat motorvrienden gesproken. Dat was wel weer lekker. De baan lag er mooi in, pittig maar prima te rijden. Afspraak was dat Koen de start zou doen. Immers Le mans start is iets voor mensen met soepele beenspieren, en Jurgen had geen zin om te rennen dat natuurlijk ook. Zogezegd zo gedaan, de vlag viel en Koen probeerde gelijk mee te gaan. Maar Koen is niet de persoon van het breekijzer en liet zich iets afzakken naar wat minder gedrang. Halfweg kon hij buitenom al menigeen passeren. Deze pret duurde echter niet lang. Achterin het parcours had zich in een diep spoor een afgezaagde boom wortel verschanst. Deze drukte het rempedaal met groot genoegen het koppelingsdeksel in. Hmmm, het aftappunt van de olie zit toch echt op een andere locatie. Dat werd wandelen. Na een prettige wandeling ,welke trouwens ook heel fijn door Frans Ditmar is vastgelegd, kon hij zijn verhaal aan ons kwijt. Jammerlijk maar daar is nu niets aan te doen. Na wat overleg kon Jurgen aan de gang. Met de voorbereiding van niets en conditie net zo veel, werd de Sherco de sporen gegeven. De belofte was dat Koen op de Sherco weer zou aflossen. Verbruiken doet die Franse schone toch niets dus tanken was geen probleem. Na een rondje spartelen was het al weer een beetje op bij die ouwe. Tssss wat. Nou , nog een rondje had wel gekund maar in gedachte kon Jurgen naderhand nog wel een keer. Dus met de woorden tegen Koen “als je moe wordt kom je maar binnen” stapte Jurgen af en ging Koen op pad. De getorpedeerde GasGas werd in een hoekje gedrukt en de Sherco mocht de wedstrijd uit rijden. Het is al eerder gezegd maar de SEF 300 is een fijne fiets, pit zat maar ze breekt je niet af. Je gaat harder en makkelijker rond met minder vermoeidheid. Terwijl Koen dus prettig rond ging kon Jurgen zich prima vermaken met het kijken naar en foto’s maken van Koen. Uiteindelijk viel de vlag met Koen aan het stuur. Prima dag. Met de tijd die verloren ging met de wandeling van Koen en de discussie na aankomst hiervan bleek een uitslag niet echt relevant. Maar uitslagen zijn niet de grootste drijfveer bij het LIB-Enduro team. Koen had fijn gereden en Jurgen weer ff geproefd. Veel enduro vrienden weer gesproken en een relaxte dag gehad. Alles is ondertussen weer gerepareerd want zo spannend was het niet. Wel enige voorzorg genomen met een bescherm kapje op het koppelingsdeksel. Volgende stap is de enduro van Holten.

XC Overloon

XC Overloon

Jeuk, één van de meeste irriterende zaken in het leven . Zo ook bij Koen, deze had wel weer jeuk naar de motor en met het initiatief van Wilco Bruijn en Jos Arends om de XC competitie nog eens een zwieper te geven na 2021 werd de jeuk er niet beter op. Afijn Koen nam initiatief en schreef zichzelf en die oude in voor de competitie. Het startnummer 7 werd vastgelegd en de brommers stonden al klaar voordat de inschrijving compleet was. Voordeel was dat de start pas rond 15.00 was, lekker relaxed naar de locatie toe dus. Daar aangekomen even aangemeld en wat motorvrienden gesproken. Dat was wel weer lekker. De baan lag er mooi in, pittig maar prima te rijden. Afspraak was dat Koen de start zou doen. Immers Le mans start is iets voor mensen met soepele beenspieren, en Jurgen had geen zin om te rennen dat natuurlijk ook. Zogezegd zo gedaan, de vlag viel en Koen probeerde gelijk mee te gaan. Maar Koen is niet de persoon van het breekijzer en liet zich iets afzakken naar wat minder gedrang. Halfweg kon hij buitenom al menigeen passeren. Deze pret duurde echter niet lang. Achterin het parcours had zich in een diep spoor een afgezaagde boom wortel verschanst. Deze drukte het rempedaal met groot genoegen het koppelingsdeksel in. Hmmm, het aftappunt van de olie zit toch echt op een andere locatie. Dat werd wandelen. Na een prettige wandeling ,welke trouwens ook heel fijn door Frans Ditmar is vastgelegd, kon hij zijn verhaal aan ons kwijt. Jammerlijk maar daar is nu niets aan te doen. Na wat overleg kon Jurgen aan de gang. Met de voorbereiding van niets en conditie net zo veel, werd de Sherco de sporen gegeven. De belofte was dat Koen op de Sherco weer zou aflossen. Verbruiken doet die Franse schone toch niets dus tanken was geen probleem. Na een rondje spartelen was het al weer een beetje op bij die ouwe. Tssss wat. Nou , nog een rondje had wel gekund maar in gedachte kon Jurgen naderhand nog wel een keer. Dus met de woorden tegen Koen “als je moe wordt kom je maar binnen” stapte Jurgen af en ging Koen op pad. De getorpedeerde GasGas werd in een hoekje gedrukt en de Sherco mocht de wedstrijd uit rijden. Het is al eerder gezegd maar de SEF 300 is een fijne fiets, pit zat maar ze breekt je niet af. Je gaat harder en makkelijker rond met minder vermoeidheid. Terwijl Koen dus prettig rond ging kon Jurgen zich prima vermaken met het kijken naar en foto’s maken van Koen. Uiteindelijk viel de vlag met Koen aan het stuur. Prima dag. Met de tijd die verloren ging met de wandeling van Koen en de discussie na aankomst hiervan bleek een uitslag niet echt relevant. Maar uitslagen zijn niet de grootste drijfveer bij het LIB-Enduro team. Koen had fijn gereden en Jurgen weer ff geproefd. Veel enduro vrienden weer gesproken en een relaxte dag gehad. Alles is ondertussen weer gerepareerd want zo spannend was het niet. Wel enige voorzorg genomen met een bescherm kapje op het koppelingsdeksel. Volgende stap is de enduro van Holten.

XC Overloon

XC Overloon

Jeuk, één van de meeste irriterende zaken in het leven . Zo ook bij Koen, deze had wel weer jeuk naar de motor en met het initiatief van Wilco Bruijn en Jos Arends om de XC competitie nog eens een zwieper te geven na 2021 werd de jeuk er niet beter op. Afijn Koen nam initiatief en schreef zichzelf en die oude in voor de competitie. Het startnummer 7 werd vastgelegd en de brommers stonden al klaar voordat de inschrijving compleet was. Voordeel was dat de start pas rond 15.00 was, lekker relaxed naar de locatie toe dus. Daar aangekomen even aangemeld en wat motorvrienden gesproken. Dat was wel weer lekker. De baan lag er mooi in, pittig maar prima te rijden. Afspraak was dat Koen de start zou doen. Immers Le mans start is iets voor mensen met soepele beenspieren, en Jurgen had geen zin om te rennen dat natuurlijk ook. Zogezegd zo gedaan, de vlag viel en Koen probeerde gelijk mee te gaan. Maar Koen is niet de persoon van het breekijzer en liet zich iets afzakken naar wat minder gedrang. Halfweg kon hij buitenom al menigeen passeren. Deze pret duurde echter niet lang. Achterin het parcours had zich in een diep spoor een afgezaagde boom wortel verschanst. Deze drukte het rempedaal met groot genoegen het koppelingsdeksel in. Hmmm, het aftappunt van de olie zit toch echt op een andere locatie. Dat werd wandelen. Na een prettige wandeling ,welke trouwens ook heel fijn door Frans Ditmar is vastgelegd, kon hij zijn verhaal aan ons kwijt. Jammerlijk maar daar is nu niets aan te doen. Na wat overleg kon Jurgen aan de gang. Met de voorbereiding van niets en conditie net zo veel, werd de Sherco de sporen gegeven. De belofte was dat Koen op de Sherco weer zou aflossen. Verbruiken doet die Franse schone toch niets dus tanken was geen probleem. Na een rondje spartelen was het al weer een beetje op bij die ouwe. Tssss wat. Nou , nog een rondje had wel gekund maar in gedachte kon Jurgen naderhand nog wel een keer. Dus met de woorden tegen Koen “als je moe wordt kom je maar binnen” stapte Jurgen af en ging Koen op pad. De getorpedeerde GasGas werd in een hoekje gedrukt en de Sherco mocht de wedstrijd uit rijden. Het is al eerder gezegd maar de SEF 300 is een fijne fiets, pit zat maar ze breekt je niet af. Je gaat harder en makkelijker rond met minder vermoeidheid. Terwijl Koen dus prettig rond ging kon Jurgen zich prima vermaken met het kijken naar en foto’s maken van Koen. Uiteindelijk viel de vlag met Koen aan het stuur. Prima dag. Met de tijd die verloren ging met de wandeling van Koen en de discussie na aankomst hiervan bleek een uitslag niet echt relevant. Maar uitslagen zijn niet de grootste drijfveer bij het LIB-Enduro team. Koen had fijn gereden en Jurgen weer ff geproefd. Veel enduro vrienden weer gesproken en een relaxte dag gehad. Alles is ondertussen weer gerepareerd want zo spannend was het niet. Wel enige voorzorg genomen met een bescherm kapje op het koppelingsdeksel. Volgende stap is de enduro van Holten.

XC Overloon

XC Overloon

Jeuk, één van de meeste irriterende zaken in het leven . Zo ook bij Koen, deze had wel weer jeuk naar de motor en met het initiatief van Wilco Bruijn en Jos Arends om de XC competitie nog eens een zwieper te geven na 2021 werd de jeuk er niet beter op. Afijn Koen nam initiatief en schreef zichzelf en die oude in voor de competitie. Het startnummer 7 werd vastgelegd en de brommers stonden al klaar voordat de inschrijving compleet was. Voordeel was dat de start pas rond 15.00 was, lekker relaxed naar de locatie toe dus. Daar aangekomen even aangemeld en wat motorvrienden gesproken. Dat was wel weer lekker. De baan lag er mooi in, pittig maar prima te rijden. Afspraak was dat Koen de start zou doen. Immers Le mans start is iets voor mensen met soepele beenspieren, en Jurgen had geen zin om te rennen dat natuurlijk ook. Zogezegd zo gedaan, de vlag viel en Koen probeerde gelijk mee te gaan. Maar Koen is niet de persoon van het breekijzer en liet zich iets afzakken naar wat minder gedrang. Halfweg kon hij buitenom al menigeen passeren. Deze pret duurde echter niet lang. Achterin het parcours had zich in een diep spoor een afgezaagde boom wortel verschanst. Deze drukte het rempedaal met groot genoegen het koppelingsdeksel in. Hmmm, het aftappunt van de olie zit toch echt op een andere locatie. Dat werd wandelen. Na een prettige wandeling ,welke trouwens ook heel fijn door Frans Ditmar is vastgelegd, kon hij zijn verhaal aan ons kwijt. Jammerlijk maar daar is nu niets aan te doen. Na wat overleg kon Jurgen aan de gang. Met de voorbereiding van niets en conditie net zo veel, werd de Sherco de sporen gegeven. De belofte was dat Koen op de Sherco weer zou aflossen. Verbruiken doet die Franse schone toch niets dus tanken was geen probleem. Na een rondje spartelen was het al weer een beetje op bij die ouwe. Tssss wat. Nou , nog een rondje had wel gekund maar in gedachte kon Jurgen naderhand nog wel een keer. Dus met de woorden tegen Koen “als je moe wordt kom je maar binnen” stapte Jurgen af en ging Koen op pad. De getorpedeerde GasGas werd in een hoekje gedrukt en de Sherco mocht de wedstrijd uit rijden. Het is al eerder gezegd maar de SEF 300 is een fijne fiets, pit zat maar ze breekt je niet af. Je gaat harder en makkelijker rond met minder vermoeidheid. Terwijl Koen dus prettig rond ging kon Jurgen zich prima vermaken met het kijken naar en foto’s maken van Koen. Uiteindelijk viel de vlag met Koen aan het stuur. Prima dag. Met de tijd die verloren ging met de wandeling van Koen en de discussie na aankomst hiervan bleek een uitslag niet echt relevant. Maar uitslagen zijn niet de grootste drijfveer bij het LIB-Enduro team. Koen had fijn gereden en Jurgen weer ff geproefd. Veel enduro vrienden weer gesproken en een relaxte dag gehad. Alles is ondertussen weer gerepareerd want zo spannend was het niet. Wel enige voorzorg genomen met een bescherm kapje op het koppelingsdeksel. Volgende stap is de enduro van Holten.